Tadeusz Odrowąż-Pieniążek
| ||
 porucznik obserwator
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 10 października 1901 Lipinki | |
| Data i miejsce śmierci | 27 lipca 1935 Gorzkiewki, Polska | |
| Przebieg służby | ||
| Siły zbrojne |  Wojsko Polskie.svg){kind=small} Lotnictwo Wojska Polskiego
| |
| Jednostki | 13 Eskadra Towarzysząca | |
| Późniejsza praca | Instytut Badań Technicznych Lotnictwa | |
Tadeusz Odrowąż-Pieniążek, (ur. 16 października 1901, zm. 27 lipca 1935 – porucznik obserwator lotnictwa Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Lipinkach, w powiecie Gorlickim. Syn Jana i Zofii z domu Skarbek-Borowska. Jako maturzysta zgłosił się ochotniczo do Wojska Polskiego, otrzymał przydział do pociągu pancernego „Piłsudczyk”. Po wojnie pozostał w wojsku, przeniósł się ze Szkoły Podchorążych Piechoty do Szkoły Podchorążych Lotnictwa, którą ukończył w 1927 z 16 lokatą.
Jako sierżant podchorąży obserwator otrzymał przydział do 13 eskadry liniowej. W 1928 r. otrzymał awans na podporucznika. Odkomenderowany na kurs łączności w Zegrzu (IX.28-III.29), powrócił do macierzystej jednostki z przydziałem do eskadry szkolnej – plutonu łączności. W 1931 r. otrzymał awans na porucznika. W czasie kwiecień 1930 –grudzień 1932 latał jako obserwator w 212 eskadrze bombowej.
Przeniesiony do Instytutu Badań Technicznych Lotnictwa na asystenta. Zginął śmiercią lotnika 27 lipca 1935 roku pod Okęciem (w okolicy wsi Gorzkiewki) przy oblatywaniu prototypu PZL P-23 II Karaś wraz z załogą (por. pilot Aleksander Kremieniecki i por. rez. obs. Stefan Marian Kłusek – oficerowie Instytutu Badań Technicznych Lotnictwa).
Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie, kwatera C-16, rząd 8, grób 6.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Pawlak: „Absolwenci Szkoły Orląt: 1925-1939", ISBN 978-83-87992-64-4
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona upamiętniająca pilotów
- I promocja Szkoły Podchorążych Lotnictwa - 1927r.
- Marek Rogusz Jak powstawał PZL.23 Karaś strona 15
- "Gazeta Gdańska nr 169", 30 lipca 1935 strona 5, "Tragiczna katastrofa pod Warszawą 3 oficerów zginęło śmiercią lotnika".
- "Ilustrowany Kuryer Codzienny". 1935, nr 208 (29 VII) Strona 12, "Straszna katastrofa lotnicza pod Wilanowem. Dwaj oficerowie i urzędnik Instytutu techn.-lotn - zabici"
