Turks i Caicos

	Turks and Caicos Islands; Turks i Caicos
	Turks and Caicos Islands; Turks i Caicos
Flaga Turks i Caicos	Herb Turks i Caicos
	Dewiza: Each Endeavouring, All Achieving
	Hymn: God Save the Queen ; (Boże chroń Królową)
Język urzędowy	angielski
Stolica	Cockburn Town
Status terytorium	terytorium zamorskie
Zależne od	Wielkiej Brytanii
Głowa terytorium	królowa Elżbieta II
W jej imieniu	gubernator John Freeman
Szef rządu	premier: Rufus Ewing
Powierzchnia ; • całkowita ; • wody śródlądowe	; 430 km² ; 0
Liczba ludności (2017); • całkowita ; • gęstość zaludnienia	208. na świecie; 52 570; 122 osób/km²
Jednostka monetarna	dolar amerykański (USD)
Rok utworzenia	rozwiązanie Federacji Indii Zachodnich; 1962
Strefa czasowa	UTC -5 – zima ; UTC-4 – lato
Kod ISO 3166	TC/TCA/796
Domena internetowa	.tc
Kod samolotowy	VQ-T
Kod telefoniczny	+1 649
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Hasło w Wikisłowniku

Turks i Caicos (ang. Turks and Caicos Islands) – terytorium zależne Wielkiej Brytanii w Ameryce Środkowej, na Oceanie Atlantyckim, na północ od wyspy Haiti. Obejmuje dwie grupy wysp: Turks i Caicos we wschodniej części archipelagu Bahamów. Wyspy, zbudowane z wapieni oolitowych, otaczają rafy koralowe. Są często nawiedzane przez huragany.

Latarnia Lighthouse Park

Powierzchnia kolonii wynosi 430 km², a zamieszkuje ją 30,6 tys. mieszk. (2008)^[2], głównie Murzynów. Stolicą i głównym portem jest Cockburn Town – 3,7 tys. – na wyspie Wielki Turk. Podstawą gospodarki wysp jest rybołówstwo (połów gąbek, morskich ślimaków, langust i krabów), rolnictwo (uprawa agawy sizalowej) i turystyka (40 tys. turystów w 1989 roku a obecnie nawet do 100 000 rocznie^[3]). Na rozwój turystyki wpływają korzystne warunki naturalne (rozległe plaże, korzystne warunki do rekreacyjnego płetwonurkowania, żeglarstwa i sportów wodnych), oraz polityczne (waluta, ruch bezwizowy z wieloma krajami). Coraz większą rolę w gospodarce kraju pełni obsługa finansowa i bankowa zagranicznych przedsiębiorstw – raj podatkowy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wyspy zostały odkryte w 1512 przez Ponce de Leóna, ale do 1678 nie były zamieszkane. Od 1766 roku stanowią kolonię brytyjską. W okresie wczesnokolonialnym na wyspy sprowadzano masowo afrykańskich niewolników. W latach 1873-1962 wyspami administrował brytyjski gubernator Jamajki. Po uzyskaniu przez nią niepodległości Turks i Caicos stały się samodzielną kolonią z własnym samorządem lokalnym.

Czasami pojawiają się dyskusje na temat potencjalnego przyłączenia Turks i Caicos do Kanady. Takie inicjatywy były prezentowane przez kanadyjskich polityków kolejno w 1973 roku, 1986 roku, a ostatnio w 2004 r. Przekonywali oni, że wyspy byłyby idealnym schronieniem od srogich kanadyjskich zim, chętnie odwiedzanym przez Kanadyjczyków dzięki akceptowaniu kanadyjskiego dolara bez potrzeby wymiany walut. Wyspy z kolei otrzymałyby kanadyjski system socjalny i zwiększony ruch turystyczny. Ze względu na małą liczbę mieszkańców, Turks i Caicos zostałyby najprawdopodobniej terytorium, aczkolwiek parlament Nowej Szkocji zadecydował się zaprosić wyspy, by dołączyły do tej prowincji. Jak dotychczas z propozycji nie wynikły żadne oficjalne akcje^[4].

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Osobny artykuł: Geografia Turks i Caicos.

Należące do śródziemnomorza amerykańskiego wyspy to pochodzenia rafowego obszar, cechujący się wybitnie nizinną rzeźbą terenu. Na wyspach panuje równikowy klimat, na który wpływ mają pasaty wiejące z północnego wschodu. Wyspy cechują się bardzo ubogimi zasobami wód powierzchniowych. Wyspy porasta roślinność sawannowa i charakterystyczne dla tych rejonów świata, palmy. Świat zwierząt, głównie gatunki morskie, należy do antylskiej krainy neotropikalnej.