Udo Jürgens

Udo Jürgens
Udo Jürgens (2006)
Imię i nazwisko	Jürgen Udo Bockelmann
Data i miejsce urodzenia	30 września 1934 Klagenfurt
Data i miejsce śmierci	21 grudnia 2014 Münsterlingen
Zawód	piosenkarz, kompozytor, muzyk
Odznaczenia
Strona internetowa

Udo Jürgens, właśc. Jürgen Udo Bockelmann (ur. 30 września 1934 w Klagenfurcie, zm. 21 grudnia 2014 w Münsterlingen) – austriacki kompozytor i piosenkarz, zwycięzca konkursu Eurowizji 1966. Był popularnym wykonawcą, głównie w krajach niemieckojęzycznych.

W 1950 wygrał konkurs dla kompozytorów piosenką „Je t'aime”, a w 1960 napisał światowy hit „Reach for the Stars” wykonywany przez Shirley Bassey. Kilkakrotnie reprezentował Austrię na Konkursie Piosenki Eurowizji. W 1964 wykonywana przez niego piosenka „Warum nur, warum?” zajęła szóstą pozycję. Brytyjski uczestnik konkursu, Matt Monro, był pod tak silnym wrażeniem, że postanowił wykonać ten utwór w angielskiej wersji („Walk Away”). Utwór ten stał się hitem zarówno na brytyjskiej, jak i amerykańskiej liście przebojów. Na konkursie Eurowizji w 1965 Jürgens zajął czwarte miejsce z piosenką „Sag' ihr, ich laß sie grüßen”, a w następnym roku wygrał konkurs śpiewając utwór „Merci Chérie”. W 1967 wystąpił w na Festiwalu w Sopocie.

W kolejnych latach stworzył kilka przebojów do dziś popularnych w krajach niemieckojęzycznych. Do najbardziej znanych należą: „Griechischer Wein”, „Aber bitte mit Sahne”, „Mit 66 Jahren” oraz „Buenos Dias, Argentina”. Ten ostatni wykonywany był wspólnie z niemiecką reprezentacją w piłce nożnej w 1978. Ponieważ Jürgens posiadał gruntowne wykształcenie muzyczne, zawsze sam akompaniował sobie na pianinie. Z tego powodu bywał czasami porównywany do Billy'ego Joela, ale w odróżnieniu od Joela, którego wspomagał zespół rockowy, Jürgensowi przygrywał 18-osobowy big-band.

Muzyk regularnie pojawiał się w telewizji, zarówno w telewizyjnych show, jak i wyprodukowanych przez TV filmach. Przyciągał tłumy wielbicieli w różnym wieku. Przez wiele lat prasa brukowa zarzucała mu, że jest kobieciarzem, a różne kobiety przypisywały mu ojcostwo swoich dzieci. We wrześniu 2003 niemiecka gazeta Bild ujawniła, że Jürgens ożenił się w sekrecie ze swoją wieloletnią towarzyszką Corinną w Nowym Jorku 4 lipca 1999.

W sierpniu 2004 roku wydał swoją książkę autobiograficzną zatytułowaną Der Mann mit dem Fagott. W październiku tego samego roku otrzymał statuetkę Deutscher Fernsehpreis za „osiągnięcia życiowe”.

W 2007 uzyskał obywatelstwo szwajcarskie.

21 grudnia 2014 podczas spaceru w Gottlieben doznał zawału serca. Przewieziony został do szpitala w Münsterlingen, gdzie zmarł z powodu niewydolności serca.

Dyskografia

Portrait in Musik 1.Folge (1965) Siebzehn Jahr, blondes Haar (1965) Francoise und Udo (1966) Potrait in Musik 2.Folge (1967) Was ich Dir sagen will (1967) Udo (1968) Mein Lied für Dich (1968) Udo Live (1969) Udo'70 (1969) Udo'71 (1970) Zeig mir den Platz an der Sonne (1971) Helden, Helden (Musical) (1972) Ich bin wieder da (1972) Johnny und Jenny (Alle Kinder dieser Welt) (1973) Udo heute (1974) Meine Lieder (1975) Udo'75 Ein neuer Morgen (1975) Meine Lieder 2 (1976) Meine Lieder'77 (1977) Buenos Dias Argentina (Football World-Championship) (1978) Udo 1957-60 (1980) Nur ein Lächeln (1980) Udo'80 (1980) Leave a Little Love (1981)

Willkommen in meinem Leben (1981) Silberstreifen (1982) Traumtänzer (1983) Hautnah (1984) Treibjagd (1985) Deinetwegen (1986) Das blaue Album (1988) Ohne Maske (1989) Sempre Roma (Football World-Championship) (1990) Das Traumschiff (Soundtrack) (1990) Open air Symphony (1992) Geradeaus (1992) Cafe Größenwahn (1993) 140 Tage Cafe Größenwahn Tour 94/95 (1994) Zärtlicher Chaot (1995) Gestern-heute-morgen (1996) Ich werde da sein (1999) Mit 66 Jahren (was wichtig ist) (2000) Es lebe das Laster (2002) Es werde Licht (2003) Jetzt oder nie (2005) Einfach ich (2008) Einfach ich Live (2009) Der ganz normale Wahnsinn (2011) Mitten im Leben (2014)

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Udo Jürgensa