Superliga ukraińska w piłce siatkowej mężczyzn
| ||
Państwo | ![]() | |
Dyscyplina | piłka siatkowa | |
Organizator rozgrywek | Ukraiński Związek Piłki Siatkowej | |
Data założenia | 1991 | |
Poprzednia nazwa | Wyszcza liha (do 2000) | |
Prezes | ![]() | |
Rozgrywki | ||
Liczba drużyn | 8 | |
Zwycięzca | Mistrz Ukrainy | |
Niższy poziom ligowy | Wyższa Liga | |
Zwycięzcy | ||
Pierwszy zwycięzca | Szachtar Donieck | |
Najwięcej zwycięstw | Łokomotyw Charków (13) | |
Strona internetowa |
Superliga ukraińska w piłce siatkowej mężczyzn (ukr. Суперліга України з волейболу серед чоловіків, Superliha Ukrajiny z wołejbołu sered czołowikiw) – najwyższa w hierarchii klasa męskich ligowych rozgrywek siatkarskich na Ukrainie. Rywalizacja w niej toczy się – co sezon, systemem ligowym wraz z play-offami – o tytuł mistrza Ukrainy, a za jej prowadzenie odpowiada Ukraiński Związek Piłki Siatkowej (ukr. ФВУ – Федерація волейболу України).
Drużyny, które nie utrzymały się w lidze, są relegowane do II ligi.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Siatkówka na Ukrainie pojawiła się w Charkowie. W październiku 1925 roku Dyrektor Instytutu Kultury Fizycznej W.A. Blach przywiózł z Moskwy regulamin, piłki i siatki do gry w piłkę siatkową. Rok po roku, popularność siatkówki wzrastała i rozprzestrzeniła się do innych miast na Ukrainie (Kijów, Dniepropetrowsk, Odessa, Połtawa, Chersoń). Szybkiemu rozprzestrzenianiu się gry sprzyjały spotkania towarzyskie zespołów ukraińskich z zespołami z Moskwy, Leningradu, Baku, i innych miast. Bardzo ważne dla dalszego rozwoju siatkówki było jej włączenie w 1928 roku do programu zawodów sportowych pomiędzy republikami radzieckimi w ZSRR. Ukrainę reprezentowały męskie i żeńskie drużyny z Charkowa jako najsilniejsze na Ukrainie. W pierwszych mistrzostwach ZSRR w latach 1933-1936 zwanymi "Radzieckimi świętami siatkówki" męskie zespoły Charkowa i Dniepropetrowska naprzemiennie zajmowali drugie i trzecie miejsce. Od lat 50. XX wieku wspaniałe rezultaty wykazały ukraińskie kluby na arenie krajowej i międzynarodowej. Zespół żeński Burewisnyk Odessa w 1961 roku zdobył złoty medal mistrzostw ZSRR. Ponadto, zespół męski Szachtar Donieck w sezonie 1991/92 wygrał otwarte mistrzostwa WNP. Puchar ZSRR wśród męskich klubów zdobywał trzy razy Łokomotyw Kijów – 1973, 1988, 1990 i CzHS Odessa – 1976, wśród klubów żeńskich – trzy razy: Medin Odessa – 1974, 1981, 1983, dwa razy Orbita Kijów – 1985, 1988, Iskra Woroszyłowgrad – 1980.
W 1962 Burewisnyk Odessa zdobył Puchar Europy Mistrzów Krajowych siatkarzy. Puchar Zdobywców Pucharów w piłce siatkowej zdobywali: męska drużyna Zirka Woroszyłowgrad – 1973, żeńskie Iskra Woroszyłowgrad – 1977 oraz Medin Odessa – 1983[1].
16 czerwca 1991 odbyła się konferencja założycielska Federacji Piłki Siatkowej Ukrainy[2].
Medaliści[edytuj | edytuj kod]
Statystyka[edytuj | edytuj kod]
Uwaga: bez mistrzostw Ukraińskiej SRR.
Lp. | Klub | ![]() |
![]() |
![]() |
---|---|---|---|---|
1. | Łokomotyw Charków | 17 | 4 | 1 |
2. | Dorożnyk-SKA Odessa | 3 | 2 | 2 |
3. | Azot Czerkasy | 2 | 5 | 4 |
4. | Barkom-Każany Lwów | 2 | 1 | 0 |
Łokomotyw Kijów | 2 | 1 | 0 | |
6. | Szachtar Donieck | 2 | 0 | 1 |
7. | Krymsoda Krasnoperekopsk | 0 | 4 | 1 |
8. | Jurydyczna akademіja Charków | 0 | 2 | 4 |
9. | Dynamo Ługańsk | 0 | 2 | 1 |
10. | Chimprom Sumy | 0 | 2 | 0 |
11. | Markochim Mariupol | 0 | 1 | 3 |
12. | Impeksahro Sport Czerkasy | 0 | 1 | 2 |
13. | Budіwelnyk-Dynamo-Bukowyna Czerniowce | 0 | 1 | 0 |
Dnipro Dniepropietrowsk | 0 | 1 | 0 | |
Serce Podilla Winnica | 0 | 1 | 0 | |
16. | Faworyt Łubnie | 0 | 0 | 3 |
17. | WK Winnica | 0 | 0 | 2 |
18. | Nowator Chmielnicki | 0 | 0 | 1 |
SK WPS Winnica | 0 | 0 | 1 | |
Stiroł Gorłówka | 0 | 0 | 1 | |
Łoko-Ekspres Charków | 0 | 0 | 1 |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Wyższa liga ukraińska w piłce siatkowej mężczyzn
- Pierwsza liga ukraińska w piłce siatkowej mężczyzn
- Puchar Ukrainy w piłce siatkowej mężczyzn
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ історія волейболу України – Асоціація ветеранів волейболу України
- ↑ [www.fvu.in.ua/ Офіційний сайт федерації волейболу України]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
|