Ulica Kozia w Poznaniu
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Stare Miasto | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Widok ze wschodu | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo |  Polska
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Miejscowość | Poznań | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Długość | 420 m | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Poznania  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 52°24′26,0″N 16°55′58,8″E/52,407231 16,932997
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ulica Kozia – ulica znajdująca się w Poznaniu na Starym Mieście, na osiedlu Stare Miasto. Swój bieg zaczyna przy Placu Kolegiackim. Swoją nazwę zawdzięcza szyldowi, wiszącemu niegdyś nad oberżą, która stała przy tej ulicy. Przy tej ulicy znajduje się siedziba Cechu Ślusarzy i Rzemiosł Pokrewnych. W kamienicy na rogu Koziej i Wrocławskiej jest siedziba gminy Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych Dni Ostatnich.
Na tej ulicy pod nr. 7 w lutym 1855 r. Hipolit Cegielski nabył posesję, na której utworzył "fabrykę machin i narzędzi rolniczych"[1] - początek późniejszych fabryk Cegielskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
kamienica, nr 8 na narożniku z ulicą Szkolną, z XV w, przebudowana w 1800, nr rej.: A-54 z 11.04.1958[2]- kamienica, nr 15, z XV w, przebudowana w XIX w, nr rej.: A-55 z 23.04.1966[2]
- kamienica, nr 21,z XV w, 1800, nr rej.: A-56 z 11.04.1958[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Włodzimierz Łęcki: 365 zagadek o Poznaniu. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2010, s. 126.
- ↑ a b c Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie. 2020-09-30. s. 166. [dostęp 2010-01-17].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jacek Y. Łuczak: Spacerownik Poznański. Warszawa: Agora, 2010, s. 45. ISBN 978-83-268-0055-9.
