
Uniwersytet w Neapolu
| ||
![]() | ||
Dewiza | Ad Scientiarum Haustum et Seminarium Doctrinarum | |
Data założenia | 1224 | |
Typ | publiczna | |
Patron | Fryderyk II Hohenstauf | |
Państwo | ![]() | |
Adres | Corso Umberto I, 80138 Napoli | |
Liczba pracowników • naukowych |
3608 2675 | |
Liczba studentów | 96 867 (2010) | |
Rektor | Matteo Lorito | |
Członkostwo | UNIMED | |
![]() | ||
Strona internetowa |
Uniwersytet Neapolitański im. Fryderyka II[1] (wł. Università degli Studi di Napoli Federico II) – uniwersytet mieszczący się w Neapolu we Włoszech. Został założony w 1224 roku i jest podzielony na 13 wydziałów. Uczelnia nosi imię założyciela, Fryderyka II.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Okres średniowiecza[edytuj | edytuj kod]
Uniwersytet w Neapolu był jednym z pierwszych średniowiecznych uniwersytetów. Zorganizowano go w oryginalny sposób, odmienny od tzw. bolońskiego czy paryskiego modelu uniwersytetu.
Była to uczelnia zamknięta, o bardzo ostrych regułach. Uczniowie i profesorowie mieli zakaz opuszczania jej murów. Był to uniwersytet państwowy, niezależny od Kościoła. Ten rodzaj organizacji uniwersytetu przyjęty został także na niektórych hiszpańskich uniwersytetach, ale nie odegrał znaczącej roli w późniejszej historii szkolnictwa wyższego[2].
Wydziały[edytuj | edytuj kod]
Uniwersytet podzielony jest na 13 wydziałów:
- Architektura
- Biotechnologia
- Ekonomia
- Farmaceutyka
- Inżynieria
- Literatura i Filozofia
- Matematyka, Fizyka i Nauki przyrodnicze
- Medycyna i Chirurgia
- Medycyna weterynaryjna
- Politologia
- Prawo
- Rolnictwo
- Socjologia
Znani absolwenci[edytuj | edytuj kod]
- Nicola Abbagnano – filozof
- Tomasz z Akwinu – filozof i teolog
- Giordano Bruno – filozof, humanista i dominikanin
- Benedetto Croce – filozof, krytyk literacki i polityk
- Luigi de Magistris – polityk i prokurator
- Francesco De Martino – polityk, prawnik i profesor
- Enrico De Nicola – polityk, prawnik i prezydent Włoch
- Gaetano Filangeri – uczony i prawnik
- Antonio Labriola – filozof, teoretyk marksizmu
- Giovanni Leone – prezydent i premier Włoch
- Alfons Maria Liguori – doktor i święty Kościoła katolickiego
- Józef Moscati – lekarz, naukowiec i święty Kościoła katolickiego
- Giorgio Napolitano – prawnik, prezydent Włoch
- Umberto Nobile – konstruktor sterowców
- Luigi Palmieri – matematyk, astronom i meteorolog
- Roberto Saviano – pisarz i dziennikarz
- Giambattista Vico – filozof i historiozof
Sławni wykładowcy[edytuj | edytuj kod]
- Tomasz z Akwinu – filozof i teolog
- Domenico Felice Antonio Cotugno – lekarz i anatom
- Ettore Majorana – fizyk i teoretyk
- Luigi Palmieri – matematyk, astronom i meteorolog
- Francesco De Martino – polityk, prawnik i profesor
- Giambattista Vico – filozof i historiozof
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Uniwersytety świata (2010), [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2014-08-18] .
- ↑ Władysław Seńko: Jak rozumieć filozofię średniowieczną. Kęty: Antyk, 2001, s. 53.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Università degli Studi di Napoli Federico II (wł.). www.unina.it. [dostęp 2012-04-07].