Władysław Wójcik (1880–1940)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Władysław Wójcik
Sługa Boży, prezbiter
Kraj działania  Polska
Data i miejsce urodzenia 28 marca 1880
Golcowa
Data i miejsce śmierci 2 września 1940
KL Auschwitz
Wyznanie katolickie
Kościół rzymskokatolicki
Prezbiterat 1911

Władysław Wójcik (ur. 28 marca 1880 w Golcowej, zm. 1940 w KL Auschwitz) – polski prezbiter, Sługa Boży Kościoła katolickiego, męczennik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Golcowej 28 marca 1880 roku[1]. Ukończywszy gimnazjum w Rzeszowie wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu[1]. Sakrament święceń kapłańskich otrzymał w 1911[2]. Został skierowany do posługi jako wikariusz w parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Rakszawie i Boryni (po zakończeniu II wojny światowej Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka)[2]. Od 1924 roku powołanie realizował pełniąc obowiązki proboszcza parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zagórzu[2]. Apostolat Władysława Wójcika nacechowany był altruizmem, pokorą i miłością bliźniego[2]. Jego postawa zjednywała szacunek zarówno duchowieństwa jak i wyznawców grekokatolicyzmu, a także miejscowych Żydów[2]. Po rozpoczęciu okupacji uczynił z plebanii punkt przerzutowy dla osób nielegalnie przedostających się do Europy przez Węgry[2]. Mimo ostrzeżeń o niebezpieczeństwie aresztowania ze strony niemieckiego oficera odmówił opuszczenia wiernych oznajmiając:

„Co to byłby za pasterz, który w niebezpieczeństwie opuszcza swe owieczki”[2]

dobrowolne przyjmując zagrożenie życia - męczeństwo za wiarę[3]. 14 kwietnia 1940 roku[2] działalność ta za sprawą donosu zdekonspirowana, a Władysław Wójcik aresztowany przez gestapo[4], więziony Sanoku, Tarnowie[1] i wywieziony został do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, gdzie zginął utopiony przez strażnika[2][5].

Działalność Władysława Wójcika charakteryzowało zaangażowanie w życie społeczne, patriotyzm i tolerancja[4]. Rozpoczął starania o koronację obrazu przedstawiającego Matkę Bożą Zagórską[4]. Aktywnie uczestniczył w rozwoju Zagórza[4]. W 1966 roku w krużganku kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zagórzu wmurowano granitową tablicę pamiątkową[2]. Jego nazwisko znalazło się na tablicy upamiętniającej zamordowanych kapłanów diecezji przemyskiej wmurowanej w Bazylice archikatedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Jana Chrzciciela w Przemyślu[6].

Proces beatyfikacyjny[edytuj | edytuj kod]

Jest jednym z 122 Sług Bożych wobec których 17 września 2003 rozpoczął się drugi proces beatyfikacyjny drugiej grupy polskich męczenników z okresu II wojny światowej[7][8].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Ikona portaluPortal: Święci
Ikona portaluPortal: Katolicyzm

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Ksiądz Władysław WÓJCIK. parafia pw. św. Zygmunta, Słomczyn, 9 kwietnia 2014. s. 1. [dostęp 2015-06-08].
  2. ↑ a b c d e f g h i j Dzień Męczeństwa Duchowieństwa Polskiego 125 rocznica urodzin i 65 rocznica śmierci ks. Władysława Wójcika. W: Miesięcznik parafii pw. Wniebowzięcia N.M.P. w Zagórzu, numer 4(17)/2005 [on-line]. VERBUM, 24 kwietnia 2005. [dostęp 2015-06-08].
  3. ↑ Męczeństwo. [dostęp 2015-06-08].
  4. ↑ a b c d Historia parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Zagórzu. Parafia Rzymskokatolicka pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny Sanktuarium Matki Nowego Życia. [dostęp 2015-06-08].
  5. ↑ Ksiądz Władysław WÓJCIK. parafia pw. św. Zygmunta, Słomczyn, 9 kwietnia 2014. s. 2. [dostęp 2015-06-08].
  6. ↑ Przemyśl - tablica upamiętniająca zamordowanych kapłanów diecezji przemyskiej. 04.07.2014. [dostęp 2015-06-08].
  7. ↑ Słudzy Boży w procesie beatyfikacyjnym drugiej grupy męczenników z okresu II wojny światowej. [dostęp 2015-06-08].
  8. ↑ Proces beatyfikacyjny. [dostęp 2015-06-08].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Władysław_Wójcik_(1880–1940)&oldid=55239512”