Włochy w Konkursie Piosenki Eurowizji

Włochy w Konkursie Piosenki Eurowizji
2 3 5 10
Informacje ogólne
Nadawca	RAI
Rok i miejsce debiutu	1956, Lugano
Liczba udziałów	45 razy
Historia preselekcji Obecnie Festiwal Piosenki Włoskiej w San Remo 1967–1971, 1973–1980, 1983–1985, 1983–1985, 2014 wybór wewnętrzny
Statystyka głosowania Najwięcej punktów w finale od Hiszpania 216 punktów Najwięcej punktów w finale dla Francja 142 punktów
Najlepsze rezultaty Finał 1. miejsce w 1964, 1990
Najgorsze rezultaty Finał ostatnie miejsce w 1966

Włochy uczestniczą w Konkursie Piosenki Eurowizji od samego początku, czyli od 1956. Od czasu debiutu, konkursem w kraju zajmuje się włoski nadawca publiczny RAI. Reprezentantem kraju zazwyczaj zostanie laureat Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo.

Włochy dwukrotnie wygrały finał konkursu: w 1964 (Gigliola Cinquetti z piosenką „Non ho l’età”) i 1990 (Toto Cutugno z piosenką „Insieme: 1992”). Do tej pory nadawca dwa razy pełnił funkcję gospodarza: w 1965 i 1991, a konkursy odbyły się w Neapolu i Rzymie.

Telewizja włoska kilkukrotnie wycofywała się z udziału w konkursie. Po raz pierwszy nie wysłała swojego reprezentanta na konkurs w 1981, tłumacząc to „malejącym zainteresowaniem telewidzów”. Dwa lata później wróciła do konkursowej rywalizacji. Włochy nie wzięły również udziału w konkursie w 1986, by powrócić w kolejnym roku. Kraj nie wysłał swojego reprezentanta na konkursy w latach 1994–1996. Po powrocie na konkurs w 1997 telewizja wycofała się z udziału 1998, by powrócić po trzynastoletniej przerwie i uczestniczyć w finale konkursu w 2011. Telewizja dołączyła wówczas do grupy krajów tzw. „Wielkiej Czwórki” (tj. Niemiec, Francji, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii), tworząc tzw. „Wielką Piątkę”, mającą zagwarantowane miejsce w finale dzięki wpłacaniu najwyższych składek organizacyjnych.

Uczestnictwo

Domenico Modugno podczas występu w finale 3. Konkursu Piosenki Eurowizji, 1958

Bobby Solo podczas finału występu w 10. Konkursie Piosenki Eurowizji, 1965

Albano Carrisi i Romina Power podczas prób do występu w finale 21. Konkursie Piosenki Eurowizji, 1976

Marco Mengoni podczas prób do finału 58. Konkursu Piosenki Eurowizji w Malmö, maj 2013

Francesca Michielin podczas prób do występu w 61. Konkursie Piosenki Eurowizji w Sztokholmie, maj 2016

Włochy uczestniczą w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1956 i do tej pory wzięła w nim udział 43 razy. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich włoskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach.

Rok	Artysta	Piosenka	Finał		Półfinał
			Miejsce	Punkty	Miejsce	Punkty
1956	Franca Raimondi	„Aprite le finestre”	Brak danych		Brak rundy półfinałowej
	Tonina Torrielli	„Amami se vuoi”
1957	Nunzio Gallo	„Corde della mia chitarra”	6	7
1958	Domenico Modugno	„Nel blu dipinto di blu”	3	13
1959	Domenico Modugno	„Piove (Ciao, ciao bambina)”	6	11
1960	Renato Rascel	„Romantica”	8	5
1961	Betty Curtis	„Al di là”	5	12
1962	Claudio Villa	„Addio, addio”	9	3
1963	Emilio Pericoli	„Uno per tutte”	3	37
1964	Gigliola Cinquetti	„Non ho l’età”	1	49
1965	Bobby Solo	„Se piangi, se ridi”	5	15
1966	Domenico Modugno	„Dio, come ti amo”	17	0
1967	Claudio Villa	„Non andare più lontano”	11	4
1968	Sergio Endrigo	„Marianne”	10	7
1969	Iva Zanicchi	„Due grosse lacrime bianche”	13	5
1970	Gianni Morandi	„Occhi di ragazza”	8	5
1971	Massimo Ranieri	„L’amore è un attimo”	5	91
1972	Nicola Di Bari	„I giorni dell’arcobaleno”	6	92
1973	Massimo Ranieri	„Chi sarà con te”	13	74
1974	Gigliola Cinquetti	„Sì”	2	18
1975	Wess i Dori Ghezzi	„Era”	3	115
1976	Al Bano i Romina Power	„We’ll Live It All Again”	7	69
1977	Mia Martini	„Libera”	13	33
1978	Ricchi e Poveri	„Questo amore”	12	53
1979	Matia Bazar	„Raggio di luna”	15	27
1980	Alan Sorrenti	„Non so che darei”	6	87
Brak reprezentanta w latach 1981 – 1982
1983	Riccardo Fogli	„Per Lucia”	11	41
1984	Alice i Battiato	„I treni di Tozeur”	5	70
1985	Al Bano i Romina Power	„Magic Oh Magic”	7	78
1986	Brak reprezentanta
1987	Umberto Tozzi i Raf	„Gente di mare”	3	103
1988	Luca Barbarossa	„Vivo (Ti scrivo)”	12	52
1989	Anna Oxa i Fausto Leali	„Avrei voluto”	9	56
1990	Toto Cutugno	„Insieme: 1992”	1	149
1991	Peppino di Capri	„Comme è ddoce ’o mare”	7	89
1992	Mia Martini	„Rapsodia”	4	111
1993	Enrico Ruggeri	„Sole d’Europa”	12	45	Kvalifikacija za Millstreet
Brak reprezentanta w latach 1994 – 1996					Brak rundy półfinałowej
1997	Jalisse	„Fiumi di parole”	4	114
Brak reprezentanta w latach 1998 – 2010
2011	Raphael Gualazzi	„Madness of Love”	2	189	Wielka Piątka
2012	Nina Zilli	„L’amore è femmina”	9	101
2013	Marco Mengoni	„L’essenziale”	7	126
2014	Emma	„La mia città”	21	33
2015	Il Volo	„Grande amore”	3	292
2016	Francesca Michielin	„No Degree of Separation”	16	124
2017	Francesco Gabbani	„Occidentali’s Karma”	6	334
2018	Ermal Meta i Fabrizio Moro	„Non mi avete fatto niente”	5	308
2019	Mahmood	„Soldi”	2	472

Legenda:

     1. miejsce

     2. miejsce

     3. miejsce

     Ostatnie miejsce

Historia głosowania w finale (1975–2018)

Ermal Meta i Fabrizio Moro podczas prób do występu w 63. Konkursie Piosenki Eurowizji w Lizbonie, maj 2018

Poniższe tabele pokazują, którym krajom Włochy przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw włoscy reprezentanci otrzymują najwyższe noty.

Kraje, którym Włochy przyznały najwięcej punktów:

L.p.	Kraj	Punkty
1	Francja	142
2	Wielka Brytania	130
3	Hiszpania	120
4	Irlandia	118
5	Niemcy	107

Kraje, od których Włochy otrzymały najwięcej punktów:

L.p.	Kraj	Punkty
1	Hiszpania	216
2	Portugalia	205
3	Szwajcaria	178
4	Finlandia	167
5	Francja	166

Legenda:

     1. miejsce

     2. miejsce

     3. miejsce

Konkursy Piosenki Eurowizji organizowane we Włoszech

Poniższy spis uwzględnia miejsce organizacji koncertów oraz nazwiska konferansjerów.

Rok	Miejsce	Arena	Prowadzący
1965	Neapol	Auditorium RAI	Renata Mauro
1991	Rzym	Teatro 15 di Cinecittà	Gigliola Cinquetti Toto Cutugno

Nagrody im. Marcela Bezençona

Il Volo podczas prób do występu w 60. Konkursie Piosenki Eurowizji w Wiedniu, maj 2015

Nagrody im. Marcela Bezençona – nagrody przyznawane od 2002 twórcom najlepszych konkurencyjnych piosenek. Patronem statuetki jest twórca Konkursu Piosenki Eurowizji, Marcela Bezençona.

Nagrody przyznawane są obecnie w trzech kategoriach:

• Nagroda Dziennikarzy (zwycięzcę wybierają akredytowani dziennikarze)
• Nagroda Artystyczna (zwycięzcę wybierają komentatorzy konkursu)
• Nagroda Kompozytorska (zwycięzcę wybierają kompozytorzy biorący udział w konkursie)

Poniższy spis uwzględnia włoskich zdobywców Nagrody im. Marcela Bezençona:
Nagroda Dziennikarzy

Rok	Wykonawca	Piosenka	Autor(zy)
2015	Il Volo	„Grande amore”	Francesco Boccia Ciro Esposito

Faworyt OGAE

Francesco Gabbani podczas prób do występu w 62. Konkursie Piosenki Eurowizji w Kijowie, maj 2017

OGAE (fr. Organisation Générale des Amateurs de l'Eurovision, pol. Stowarzyszenie Miłośników Konkursu Piosenki Eurowizji) – pozarządowa organizacja non profit i międzynarodowy fanklub Konkursu Piosenki Eurowizji, założony w 1984 w Savonlinnie przez Jari-Pekka Koikkalainena.

Od 2007 OGAE przeprowadza przed każdym konkursem internetowy plebiscyt, w którym wszystkie kluby głosują na piosenki konkursowe, przy użyciu tzw. „systemu eurowizyjnego” (1-7, 8, 10 i 12 punktów dla 10 najwyżej ocenionych utworów; klub nie może głosować na propozycję z własnego kraju).

Spis poniżej prezentuje wszystkich włoskich zwycięzców plebiscytu na faworyta OGAE:

Rok	Artysta	Piosenka	Autor(zy)
2015	Il Volo	„Grande amore”	Francesco Boccia Ciro Esposito

Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji

W październiku 2005 odbył się specjalny koncert jubileuszowy Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji, który został zorganizowany przez Europejską Unię Nadawców (EBU) z okazji 50-lecia Konkursu Piosenki Eurowizji. W trakcie koncertu odbył się plebiscyt na najlepszą piosenkę w całej historii imprezy. W stawce konkursowej znalazła się m.in. włoska propozycja „Nel blu dipinto di blu” Domenico Modugno, która zajęła trzecie miejsce podczas 3. Konkursu Piosenki Eurowizji. Utwór zajął ostatecznie drugie miejsce z 267 punktami na koncie, przegrywając jedynie z przebojem „Waterloo” zespołu ABBA.