Wieża Srebrnych Dzwonów
| ||
![]() | ||
![]() Wieża Srebrnych Dzwonów (w środku), z lewej Wieża Zegarowa | ||
Państwo | ![]() | |
Miejscowość | Wawel, Kraków | |
Ukończenie budowy | XII, XV wiek | |
Plan budynku![]() | ||
![]() |
Wieża Srebrnych Dzwonów, zw. także Wikaryjską – jedna z wież katedry wawelskiej.
Jej przyziemie (do wysokości 12 m) pochodzi z drugiej katedry (tzw. hermanowskiej) z XII w. W XIV wieku Wieża Wikaryjska spaliła się, zachowując samo przyziemie (odbudowana została na początku XV wieku).
Znajdują się na niej cztery dzwony: Maciek, Nowak, Gaworek i Jan Paweł II. Według legendy w spiżu trzech pierwszych dzwonów znajdować się miała znaczna domieszka srebra, czemu zawdzięczać miały melodyjny dźwięk. Stąd ukuta w XIX wieku nazwa Wieża Srebrnych Dzwonów. Wcześniej wieżę i dzwony nazywano wikaryjskimi, gdyż dzwoniły na nabożeństwa sprawowane przez wikariuszy katedry. W przyziemiu wieży znajduje się kaplica rodu Szafrańców.
Dzwony[edytuj | edytuj kod]
Dzwon Maciek[edytuj | edytuj kod]
Ufundowany przez Krakowską Kapitułę Katedralną w 1669 roku. Jest najmniejszym dzwonem Katedry Wawelskiej. Klosz dzwonu ma średnicę 72 cm i waży 210 kg. Dzwoni dźwiękiem Dis.
Dzwon Nowak[edytuj | edytuj kod]
Zwany także Hermanem. Ufundowany przez kanonika krakowskiego Hermana około 1271 roku, za czasów panowania księcia Bolesława Wstydliwego i św. Kingi. jest najstarszym dzwonem Katedry Wawelskiej. Klosz dzwonu ma średnicę 83 cm i waży 420 kg. Dzwoni dźwiękiem Cis.
Dzwon Gaworek[edytuj | edytuj kod]
Zwany także Zbyszkiem. Ufundowany około 1423 przez biskupa Zbigniewa Oleśnickiego, bohatera bitwy pod Grunwaldem, późniejszego kardynała. Klosz dzwonu ma średnicę 98 cm i waży 732 kg. Dzwoni dźwiękiem Ais.
Dzwon Jan Paweł II[edytuj | edytuj kod]
Ufundowany przez Kapitułę Katedry na Wawelu z okazji kanonizacji "Papieża Polaka". Dzwon waży pół tony, ma 93 centymetry średnicy, uderza 60 razy na minutę. Zostały na nim umieszczone herb Jana Pawła II i – po łacinie – hasło jego pontyfikatu: „Nie lękajcie się”. W dzwon wtopiono podarowany przez kardynała Stanisława Dziwisza złoty medal wybity na pamiątkę 50-lecia kapłaństwa Karola Wojtyły. Dzwon został odlany w odlewni dzwonów Jana Felczyńskiego w Przemyślu.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krzysztof J. Czyżewski, Królewska Katedra na Wawelu, Kraków 1999.
- Mieczysław Rokosz, Wieże i dzwony Wawelu, Societas Vistulana, Kraków 2006, ISBN 83-88385-73-9.