Wiesław Władysław Kaczmarek (ur. 1 stycznia 1958 we Wrocławiu ) – polski polityk, poseł na Sejm w latach 1989–2005 (X , I , II , III i IV kadencji ), minister czterech rządów.
Ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Lubinie , następnie w 1981 studia na Wydziale Mechaniki Precyzyjnej Politechniki Warszawskiej . Po studiach został słuchaczem studium doktoranckiego, od 1985 był asystentem, a później starszym asystentem w Instytucie Mechaniki Technicznej tej uczelni.
Od 1985 do rozwiązania należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej . W 1989 uzyskał mandat posła na Sejm kontraktowy w okręgu ochockim , następnie w 1991 , 1993 , 1997 i 2001 był wybierany z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej z ogólnopolskiej listy wyborczej oraz w okręgach podwarszawskich: nr 2 (1991–1993) , nr 2 (1997–2001) i nr 20 . Pełnił funkcję dyrektora warszawskiego oddziału Pierwszego Banku Komercyjnego w Lublinie . W 2004 przeszedł do Socjaldemokracji Polskiej [1] , został jednak wkrótce zawieszony w prawach członka SdPl[2] w związku ze „sprawą Osocza” i „aferą Orlenu” . Na koniec kadencji był posłem niezrzeszonym, w 2005 nie ubiegał się o reelekcję.
Pełnił funkcję ministra przekształceń własnościowych od 26 października 1993 do 30 września 1996 w rządzie Waldemara Pawlaka , Józefa Oleksego i Włodzimierza Cimoszewicza . Po reformie centrum administracji został ministrem gospodarki w (zajmował to stanowisko od 1 stycznia do 31 października 1997). Był także ministrem skarbu państwa w rządzie Leszka Millera od 19 października 2001 do 7 stycznia 2003.
2 kwietnia 2004 w wywiadzie dla „Gazety Wyborczej” stwierdził, że rzeczywistym celem zatrzymania szefa PKN Orlen Andrzeja Modrzejewskiego przez Urząd Ochrony Państwa , była chęć jego odwołania i zablokowania kontraktu na dostawy ropy[3] , w tym celu powołano sejmową komisję śledczą .
Po 2005 zajął się działalnością biznesową. W październiku 2006 przed Sądem Okręgowym Warszawa-Praga rozpoczął się proces karny byłego ministra, oskarżonego o wydanie w 1997 nierzetelnej opinii przesądzającej o udzieleniu spółce LFO poręczenia ze strony Skarbu Państwa, pomimo braku przesłanek dla takiej gwarancji. Wiesław Kaczmarek nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu. W kwietniu 2009 sąd I instancji go uniewinnił[4] , jednak w grudniu tego samego roku Sąd Apelacyjny w Warszawie uchylił zaskarżony przez prokuratora wyrok do ponownego rozpoznania[5] . Przy ponownym rozpoznaniu sprawy w 2012 został prawomocnie uniewinniony.
Od 2001 do 2017 był prezesem Polskiego Związku Żeglarskiego . Członek Polskiego Związku Łowieckiego .
Rząd Waldemara Pawlaka (1993–1995) W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu
kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Rząd Józefa Oleksego (1995–1996) W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu
kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Rząd Włodzimierza Cimoszewicza (1996–1997) W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu
kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Rząd Leszka Millera (2001–2004) W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu
kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu