49°53′20″N 24°26′08″E/49,888889 24,435556Zadwórze (Ukraina)
| ||
 Pomnik polskich bohaterów bitwy pod Zadwórzem (1920) | ||
| Państwo |  Ukraina
| |
| Obwód | lwowski | |
| Rejon | buski | |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
1858 | |
| Kod pocztowy | 80552 | |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego   Zadwórze | ||
Położenie na mapie Ukrainy  Zadwórze | ||
| 49°53′20″N 24°26′08″E/49,888889 24,435556
| ||
Portal  Ukraina
| ||
Zadwórze (ukr. Задвір'я, Zadwirja) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie buskim, ok. 34 km na północny wschód od Lwowa. W 2001 roku liczyła 1858 mieszkańców.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wzmianki o Zadwórzu pochodzą z roku 1451.
17 sierpnia 1920 roku miała tu miejsce krwawa bitwa pomiędzy oddziałem 330 polskich Obrońców Lwowa pod dowództwem kpt. Bolesława Zajączkowskiego, a przeważającymi siłami bolszewickiej 1. Armii Konnej Siemiona Budionnego. Jako jedna z nielicznych w historii Polski otrzymała miano polskich Termopil.
W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Zadwórze w powiecie przemyślańskim, w województwie tarnopolskim.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- murowany dwór wybudowany około 1790 r. w stylu klasycystycznym przez Leopolda Bochdana[1].
Pomnik polskich bohaterów bitwy pod Zadwórzem na usypanym 20-metrowym kurhanie
Pomnik polskich bohaterów bitwy pod Zadwórzem – ujęcie z uwzględnieniem przechodzącej przez wieś linii kolejowej
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 594-599, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zadwórze (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 254.
- Zadwórze na stronie Rady Najwyższej Ukrainy